پشت صحنه: امتحان مارسی متی برای پیر وودمن در پراگ (8 دسامبر 2017)
نوشته شده توسط PornGPT
در قلب پراگ، زیر نورهای درخشان استودیو پیر وودمن، تازه وارد چک، Marci Matty، آماده تعقیب یک رویا، وارد کادر شد. آنچه که در پی داشت، یک امتحان فراموش نشدنی پر از احساسات خام، گفتگوی صریح، و نگاهی اجمالی به چیزی بود که تماس‌های بازیگران وودمن را بسیار نمادین می‌کند.
از Woodman Casting X دیدن کنید و این صحنه را تماشا کنید!
قسمت 1: محیط – یک روز سرد دسامبر در پراگ برای استراحت بزرگ Marci Matty
پراگ در ماه دسامبر جادوی خاصی در مورد آن دارد – پشت بام های غبارآلود، معماری گوتیک، و زمزمه ای آرام از زندگی در زیر آسمان های خاکستری. اما برای Marci Matty، بازیگر 22 ساله چک با رویاهای بزرگ و لبخندی عصبی، این روز مربوط به مناظر نبود. این در مورد یک شانس بود – یک جلسه بازیگری با پیر وودمن بدنام.
استودیو در یکی از محله های کمتر شناخته شده شهر قرار داشت، فضایی دنج که با نورهای ملایم گرم شده بود و یک بخاری کوچک در گوشه ای زمزمه می کرد. پیر، همیشه حرفه ای، از مارکی با ترکیبی از جذابیت و مستقیم بودن استقبال کرد.
"آه، مارسی! شما مکان را خوب پیدا کردید؟" پیر با لهجه فرانسوی اش با سال ها سفر بین المللی به او سلام کرد.
مارسی با صدای ترکیبی از اعصاب و هیجان پاسخ داد: «بله، خیلی سخت نبود. من قبلاً این ساختمان را دیده بودم اما هرگز داخل آن نبودم.»
"خب، امروز روز درخشیدن شماست. بیا، بنشین. قبل از اینکه دوربین را بچرخانیم، کمی صحبت کنیم."
آن دو روبه‌روی هم نشستند، پیر کلیپ‌بوردش را در دست گرفته بود، مارسی با موهایش دست و پنجه نرم می‌کرد.
"پس کمی از خودت بگو، مارسی. چرا امروز اینجایی؟"
لبخند خجالتی زد. "من همیشه می خواستم بازیگری کنم و فکر می کردم این یک فرصت هیجان انگیز است. مدتی کار شما را دنبال کردم."
پیر خم شد و او را مطالعه کرد. "هیجان‌انگیز، بله، اما همیشه آسان نیست. می‌دانید که انتخاب‌های من بسیار شخصی هستند. من دوست دارم بدانم با چه کسی کار می‌کنم، بفهمم که چه چیزی باعث می‌شود که آنها تیک بزنند."
مارسی در حالی که صدایی از فولاد زیر صدای نرمش بود، پاسخ داد: «من برای آن آماده هستم.
گفتگو از آنجا شروع شد و به زندگی او در جمهوری چک، عشق او به سینما و کنجکاوی او در مورد دنیای فیلم بزرگسالان پرداخت. پیر، همیشه مصاحبه‌گر باتجربه، می‌دانست چگونه داستان خود را ترسیم کند.
پیر با یادداشت کردن یادداشت ها گفت: "شما لبخند زیبایی دارید." "اما مهمتر از ظاهر صداقت است. آیا حاضرید امروز با من صحبت کنید؟"
او با عصبانیت لبش را گاز گرفت: "من هستم."
"خوب است. بیایید با برخی از اصول اولیه دوربین شروع کنیم. بدون فشار."
گرمای استودیو تضاد شدیدی با سرمای بیرون داشت، اما برای Marci، هنوز گرم‌تر می‌شد.
قسمت 2: گفتگو و کشف – مارسی متی به پیر وودمن باز می شود
با چرخاندن دوربین، لحن تغییر کرد. پیر، در حال حاضر پشت لنز، مارسی را از طریق یک مکالمه معمولی که برای شکستن یخ و آشکار کردن خود واقعی او طراحی شده بود، راهنمایی کرد. تمرکز بر صمیمیت بود – نه فقط فیزیکی بلکه احساسی.
پیر دستور داد: برای من به دوربین نگاه کنید. "نام کاملت را بگو."
او گفت: «مارسی متی» با وجود تنش آشکار، صدایش ثابت بود.
"و چند سالته؟"
"بیست و دو."
پیر پشت دوربین لبخند زد. "خوب. تو خوب کار می کنی. چرا فکر می کنی این کار برای توست، مارسی؟"
او مردد شد، سپس اجازه داد کلمات جاری شوند: "چون من در مورد خودم کنجکاو هستم. می خواهم بدانم چه توانایی دارم. می خواهم کشف کنم."
پیر کمی زوم کرد. دقیقاً چه چیزی را کاوش کنید؟
"محدودیت های من. خواسته های من. هنوز دقیقاً نمی دانم، اما فکر می کنم به همین دلیل است که اینجا هستم."
پیر سر تکان داد و تایید کرد. "صداقت. این چیزی است که من دوست دارم. آیا شما تجربه ای در این نوع کار دارید؟"
مارسی اعتراف کرد: «نه واقعاً. من مدلینگ، بازیگری انجام داده ام، اما هیچ چیز شبیه این نیست.»
"و چه احساسی نسبت به آن دارید؟" پیر با کنجکاوی واقعی به داخل خم شد پرسید.
او با ناراحتی لبخند زد: "کمی عصبی." "اما همچنین هیجان زده."
پیر خندید. "این طبیعی است. همه در ابتدا این احساس را دارند."
مکث کرد و سپس اضافه کرد: "مارسی، من اکنون از شما چند سوال بسیار مستقیم می پرسم. شما آزادید که هر لحظه نه بگویید، اما من باید بدانم که با چه چیزی راحت هستید."
او پاسخ داد: "خوب،" او در حالی که حالتش صاف بود.
"تا حالا با یه زن کاری کردی؟" پیر پرسید.
مارسی سرخ شد. "بله… اما فقط بوسیدن."
پیر لبخند گرمی زد. "هیچ ایرادی در این کار وجود ندارد. آیا می خواهید چیزهای بیشتری را انتخاب کنید؟"
او برای لحظه ای فکر کرد. "من اینطور فکر می کنم."
"خوب. و با مردان – تجربه شما چیست؟"
مارسی عصبی خندید. "اوه، این داستان طولانی تر است."
پیر خم شد، "من وقت دارم."
برای چند دقیقه بعد، گفتگوی آنها در میان موضوعاتی از روابط، خیالات و انتظارات مارسی پیچید. روش پیر روشن بود – موانع را با صحبت های صریح، بدون عجله، بدون فشار از بین ببرید. در مورد اعتماد بود.
"به من اعتماد داری؟" پیر به آرامی پرسید.
مارسی پاسخ داد: "فکر می کنم دارم."
قسمت 3: صمیمانه و شکار شده در دوربین – هنر فرآیند بازیگری Woodman
با پیشرفت جلسه، گفتگوها عمیق تر شد. خجالتی اولیه مارسی جای خود را به خنده، کنجکاوی و حتی جسارت داد. پیر، که همیشه مراقب رضایت و راحتی بود، او را تشویق به کاوش کرد.
"وحشیانه ترین کاری که تا به حال انجام داده اید چیست؟" پیر با صدای آزاردهنده پرسید.
مارسی قهقهه زد. "احتمالا این است! اینجا نشسته و به سوالات شما پاسخ می دهد!"
پیر خندید. "به اندازه کافی منصفانه است. اما شرط می بندم که چیز دیگری وجود دارد."
او جواب داد: "شاید." "اما من آن را برای زمان دیگری ذخیره می کنم."
دوربین هر سوسو زدنی از احساسات را در چهره او ثبت کرد – لبخندهای عصبی، انفجارهای خنده، گاه و بیگاه نفس عمیق در حالی که او از منطقه راحتی خود عبور می کرد.
رویکرد پیر خلع سلاح بود. به جای هل دادن، دعوت کرد. دیالوگ های او که هم حرفه ای و هم جذابیت داشت، به مارکی اجازه داد تا به طور طبیعی باز شود.
"آیا احساس راحتی می کنی، مارسی؟"
"بله،" او سر تکان داد. "شما کار را آسان می کنید."
"هدف این است. اگر شما راحت نباشید، مخاطب آن را احساس خواهد کرد. و این چیزی نیست که ما می خواهیم."
در پایان جلسه، پویایی کاملاً تغییر کرده بود. مارسی که زمانی مردد بود، اکنون به جلو خم شده بود، درگیر بود و با اعتماد به نفس می درخشید.
پیر در حالی که دوربین را خاموش می کرد، پرسید: «پس، مارسی». "این برای شما چطور بود؟"
او پوزخند زد. "به‌طور شگفت‌انگیزی خوب بود. وقتی وارد شدم عصبی بودم، اما اکنون… احساس می‌کنم می‌توانم این کار را انجام دهم."
پیر سر تکان داد. "شما چیز خاصی دارید. شما باز هستید، صادق هستید. این نادر است."
همانطور که آنها به پایان رسید، مارسی از پیر برای تجربه تشکر کرد، و قول داد که در مورد همه چیزهایی که آنها صحبت کرده بودند، فکر کند. خیابان های برفی پراگ بیرون منتظر او بودند، اما در آن استودیو، چیزی تغییر کرده بود. او اولین قدم را برای ورود به دنیای جدید برداشته بود.
افکار پایانی:
تست بازیگری مارسی متی با پیر وودمن در 8 دسامبر 2017، فقط یک انتخاب بازیگر نبود – یک مکالمه، یک کشف، یک رقص ظریف بین آسیب پذیری و جاه طلبی بود. همین لحظات صمیمی و صمیمی است که جلسات بازیگری وودمن را افسانه ای می کند. و برای مارسی، آغاز یک سفر هیجان انگیز بود.